De grootste technische innovatie in de wijkverpleging is de medicijndispenser. Het apparaat is bewezen effectief en eigenlijk heel simpel. De baxterrol (je weet wel die zakjes medicatie op een rol) stop je in een apparaat en die gaat piepen op het moment dat het tijd is om de medicatie in te nemen. En als dat na een uur nog niet gedaan is belt een medewerker even om te vragen wat er aan de hand is. Dit scheelt veel werk in de thuiszorg want dan hoeven wij als zorgorganisatie niet een paar keer per dag langs om medicatie aan te reiken. Wil je weten wat deze innovatie oplevert kijk dan in dit rapport van Vilans (waar wij aan meegewerkt hebben). Onze medewerker komt bij inzet van een medicatiedispenser 1 keer per week langs om de verschillende rollen aan elkaar te plakken zodat er altijd medicatie in het apparaat zit. Wij mogen om de kosten van de dispenser te betalen 2 uur zorguren declareren.
Zo werkt het inmiddels al jaren. Vorig jaar hebben we, omdat er meerdere leveranciers in de markt kwamen, de keuze voor een nieuw type medicijndispenser gemaakt. Dit apparaat is eenvoudiger in de bediening dan de oude. We kregen van mantelzorgers en cliënten dan steeds vaker de vraag of ze niet zelf de rol konden en mochten wisselen in het apparaat. Superhandig natuurlijk, dit is iets wat sowieso niet kon met de oude apparaten in verband met storingsgevoeligheid en medicatieveiligheid. Maar met de nieuwe dispenser is het wisselen een peuleschil omdat de rol medicatie in een cassette gaat die vervolgens super eenvoudig te wisselen is. En we bedachten: “Is het niet slimmer dat de bezorger van de apotheek hier een rol in krijgt in plaats van de thuiszorg?”. We zijn in Roosendaal gestart met een proef waarbij bij alle 50 cliënten van de apotheek de cassette voorgevuld met de juiste rol door de apotheek bezorgd kregen. Een mooi voorbeeld van blijven verbeteren en de juiste zorg op de juiste plek. Wij als thuiszorgorganisatie stoppen daarmee met rollen aan elkaar plakken en onze kostbare zorgmedewerkers te trainen hoe ze een rol moeten oprollen. Dat klinkt redelijk absurd, maar daar zit jaarlijks scholing in van 600 medewerkers (a 1 uur scholing)…
Je zou zeggen wat een slim idee: 1 apotheek hoeft maar een paar medewerkers op te leiden. En ze krijgen in deze nieuwe werkwijze meer inzicht in de medicatietrouw en kunnen ook beter signaleren of er meer cliënten zijn die voor een medicatiedispenser in aanmerking komen. Apothekers kunnen alle rollen in 1 keer in de cassettes doen. En het bezorgen van de medicatie deden ze toch al, nu zitten daar cassettes bij. De thuiszorgmedewerkers hoeven niet meer opgeleid te worden en ook niet ingezet worden om naar de cliënt te reizen om de rol te wisselen (toch zo’n 30 minuten per keer). Alleen al voor onze organisatie is dit al een kostenbesparing van 30X140 dispensers dus 70 uur per week! Deze tijd kan dus ergens anders ingezet worden. Bijvoorbeeld voor hetgeen wij op aarde zijn, thuiszorg verlenen.
Omdat hiermee de zorginzet rondom de dispenser is verschoven van de zorgorganisatie naar de apotheek willen wij als zorgorganisatie nu dus van de financiële constructie af waarin wij als zorgorganisatie de vergoeding voor de dispenser ontvangen. Vergoeding die wij niet vanuit een subsidie of pilot ontvangen, maar via reguliere zorgfinanciering. Wij willen de ruim 150.000 euro per jaar aan inkomsten niet meer. Want juist met dit soort innovaties houden we met elkaar de zorg betaalbaar en toegankelijk. De apotheker wil natuurlijk een deel van het budget wat eerst naar de zorgorganisatie is, maar dit is slechts een klein deel van de 150.000 euro per jaar die wij hiervoor ontvangen. Dus de businesscase is hier op voorhand al rond, een briljant plan dus.
We zijn inmiddels met meerdere zorgverzekeraars in contact over wat volgens ons een mooi voorbeeld is van eenvoudigweg met een simpele aanpassing de juiste zorg op de juiste plek organiseren. Met een mooie besparing in de kosten als bonus. Maar we hadden even niet gerekend op het oude denken en de vaste patronen van de zorgverzekeraars-wereld. Meedenken met een concrete oplossing als uitgangspunt lijkt niet mogelijk. Uit de tussenstand van de gesprekken met de zorginkoper wijk, de zorginkoper farmacie en de innovatie medewerkers van de diverse verzekeraars lijkt onze vraag om 150.000 euro minder te mogen ontvangen er niet eenvoudiger op te worden. Om dit geld niet meer te hoeven ontvangen en een stukje van de vergoeding naar de apotheker te verschuiven moeten wij eerst data gaan aanleveren en gaat de zorgverzekeraar kijken of deze verandering in proces wel echt zinvol is. De andere “oplossing” die ons aangereikt is dat wij als zorgorganisatie gewoon het vastgestelde budget krijgen en daaruit de apotheek gaan betalen. In beide gevallen levert dit vooral extra administratieve lasten op en zijn gezond verstand en snelle besparing ver uit beeld geraakt. Snap jij het nog?
Wij willen de zorg toegankelijk houden voor iedereen. Nu en in de toekomst. En volgens ons kan dat alleen als we samen blijven innoveren, blijven verbeteren en dus ook besparen. Als we dat met zijn allen doen houden we de zorg van morgen ook financieel houdbaar. Dus onze oproep aan zorgverzekeraars, inkopers, innovatoren en beleidsmakers: zullen we stoppen met dingen nodeloos ingewikkeld maken en gewoon vooruit denken en doen?
